Juf Jenny haar laatste werkdag als juf L.O.: viering vrije basisschool Bolderberg
29/04/2021Na 39 jaar, gestart in 1982, gaat Jenny vanhex, juf L.O., met pensioen... Moeilijk te vatten voor vele die haar als dusdanig gekend hebben. Een begrip in Bolderberg.
De redactie website, en dorpsraad van Bolderberg en als voorzitter en gebuur wensen we van harte juf Jenny straks een fijn en boeiend verdergezet leven als Jenny. Genietend van alles wat haar dierbaar is.
Ook de ouderraad was natuurlijk van de partij en loofde en bedankte op gepaste wijze Jenny haar jarenlange inzet en overgave, en overhandigde haar leuke geschenken.
Wij als redactie hebben haar man Francis en haar "ex-bazen"/schoolhoofden en haar huidig schoolhoofd gevraagd om Jenny en haar carrière even toe te lichten en beschrijven.
Op vraag van Jenny zelf hadden de vele kinderen bij haar viering vandaag hun rode T-shirts (had ze voor gezorgd een tijdje geleden) aangedaan.
Alle klassen hadden in hun bubbel een sportactiviteit namiddag waar Jenny aan kon meedoen. Hetgeen ze met veel plezier aanvaarde natuurlijk.
Een afscheidsplaat met gemeende teksten van de kleuters en ook van de lagere klassen en hun leerkrachten werd overhandigd aan Jenny, zodat zij hieraan altijd zal herinnerd worden.
Francis vertelt het volgende over zijn vrouw Jenny;
Na de lagere school hier in Bolderberg ging Jenny naar de handelsschool in Hasselt. Zij wist al zeer snel dat zij iets wilde doen met lichamelijke opvoeding. Na overleg met haar oudste broer Paul en zijn vrouw Hilda waar zij thuis was, werd besloten dat zij in Stevoort voor het regentaat Sportwetenschappen zou gaan. Dit had wel als gevolg dat zij op kot moest gaan.
Na haar studies ging zij in Houthalen, voor haar dopgeld werken zoals men dat noemde, werken in de school. Zij hielp er met de logistieke zaken. Tot zij de kans kreeg om in Bolderberg in 1982 de turnleerkracht te worden van de Vrije Basisschool waar zij zelf nog school gelopen had.
Haar gedrevenheid om de kinderen zoveel mogelijk sporten te leren kennen en hun te laten proeven zorgde ervoor dat zij veel activiteiten organiseerde buiten de schooluren. Zo konden de kinderen proeven van de atletieksport, voetbal, trefbal, volleybal, fietsen. Hier stak zij nog vele uren en dagen tijd in.
Om er zeker van te zijn dat er in de sporthal de nodige materialen aanwezig waren om een zo breed mogelijk pallet aan bewegingen te kunnen geven ging zij ook in de vzw die destijds zorgde voor de Witte Zaal en de sporthal. Om de sporthal en dan vooral de minivoetbal draaiende te houden verzorgde Jenny ook
verschillende jaren de minivoetbal competitie tussen allerlei ploegen in de sporthal. Dit deed zij tot de gemeente de sporthal overnam van de vzw. Toen zei men ook dat die jaren zouden meetellen voor het pensioen. Hetgeen ondertussen niet meer is waardoor zij niet op 60 jarige leeftijd op pensioen kon maar nu pas op 63-jarige leeftijd.
Klik op 'lees verder' en je krijgt een bloemlezing van Marcel, Sabine, Jaak en Annette even te lezen als ex-schoolhoofden en huidig laatste schoolhoofd, en nog meer foto 's.
Relaas van Marcel Gijbels ere- en ex-schoolhoofd begincarrière Jenny in 1982.
Als schoolhoofd kan je er enkel van dromen leerkrachten te hebben als Jenny. Niet alleen met veel inzet lichamelijke opvoeding geven, maar het bovendien ook zelf beoefenen. Jarenlang was zij actief als basisspeelster en kapitein van de damesvolleyploeg. Maar ook lopen en voetbal waren haar niet vreemd. Zo kom je in uw beroep ook geloofwaardig over.
Bovendien bracht Jenny haar gedrevenheid over naar haar leerlingen. In alle disciplines haalden haar kinderen een hoog en kwalitatief niveau en overal waren wij in de top te vinden. Haar inzet en volharding werkte aanstekelijk op de leerlingen. Ikzelf prijs mij gelukkig Jenny aangesteld te hebben als leerkracht L.O. Het was een beduidende meerwaarde voor onze school, ook en vooral als waardevolle en bereidwillige collega. Voor Jenny was er nooit iets te veel.
Ik wil haar oprecht bedanken, in naam van de duizenden die door haar handen zijn gegaan.
Marcel Gijbels, ere-schoolhoofd basisschool Bolderberg.
Ex-schoolhoofd Johan Vanpaeschen (†19-03-2019) is er jammer genoeg niet meer...
Ex-schoolhoofd Sabine Vanhoudt mijmert over het verleden vanuit Sri Lanka...
Ik kan me nog, al tien jaar geleden, mijn afscheid herinneren. Met pijn in het hart ... want afscheid nemen van deze bijzondere school doet pijn. En wat de school zo bijzonder heeft gemaakt, zijn de leerkrachten die met hart en ziel HARD werken. Hun ziel is verenigd met de school, een deel van hun leven. Zeker voor Jenny.
Jenny haar bijdrage ... haar sociaal-sportieve en educatieve activiteiten hebben een positieve bijdrage geleverd aan de sportieve ontwikkeling van de school. Maar ook in samenwerking met het brede sportnetwerk in Limburg en de sportverenigingen in Bolderberg.
Als ze straks de schoolpoort verlaat ... zal dat met pijn in het hart zijn. Ze zal de school, de kinderen, het sociale contact met al wie rond de school actief is, zeker missen. De kracht van sport voor de school en de kinderen ... dat is Jenny!
Sabine
Jaak Myny als ex-schoolhoofd reageert verbaasd...
Wat? Jenny al op pensioen?? Nu al??? Wel, als het dan toch zo ver is, ik weet zeker dat dat oververdiend is.
Zij is in het begin van de jaren 80, als rasechte Bolderbergenaar in ons Bolderbergs schooltje komen werken. De school was in volle expansie en een 'turnleraar' zoals de leerkracht lichamelijke opvoeding vroeger werd genoemd, was echt een meerwaarde. Zij waren speciaal opgeleid voor de taak en door vaste LO-uren te agenderen kregen de kinderen waar ze recht op hadden: BEWEGING in de breedste zin van het woord.
Zonder LO-leerkracht werden die uurtjes in vele gevallen nauwelijks ingevuld door de klasonderwijzers die vaak meer aandacht besteedden aan wiskunde of taal.
En Jenny was altijd tot in de puntjes voorbereid. Haar lesvoorbereidingen waren minutieus uitgeschreven. Er was veel variatie in het aanbod voor de kinderen. Alle kinderen (uitzonderingen zijn er altijd) keken uit naar de lessen die door Jenny gegeven werden. Als een titel van meest graag geziene leerkracht van de afgelopen decennia in Bolderberg zou moeten uitgereikt worden (wat natuurlijk NIET mag), dan vermoed ik dat juf Jenny (zoals ze door de kinderen wordt genoemd) een reuzegrote kans maakt om die te winnen. Zij droegen Jenny op handen, Jenny droeg de kinderen op handen.
En dat is niet alleen door de inhoud van de lessen maar zeker ook door de persoonlijkheid van Jenny en haar kindgerichtheid. Ze verdient bewondering, waardering en respect voor de manier waarop ze in de turnzaal, in de school, in de volleybalclub, de parochie, haar gezin en familie stond.
Ik weet niet of er van haar soort dezer dagen nog veel gemaakt worden. Jenny is altijd een teamspeler geweest. Haar werkkracht en inzet waren een voorbeeld voor anderen. Haar daden wogen meer dan haar woorden. Ze stond altijd klaar als er ergens hulp nodig was, nam heel wat initiatieven.
Ook de naschoolse sportactiviteiten kenden veel succes. Samen met meester Johny stuurde zij dit aan. Denk maar aan de provinciale veldloop, het badmintontoernooi, de schoolsportdagen, het provinciale voetbaltornooi.
Bij andere naschoolse activiteiten toonde ze even grote betrokkenheid. Jenny deed ALTIJD met ALLES mee of stelde zich in een dienende rol op.
Volleybal was haar grote sportpassie. Zij is altijd een sterkhouder geweest in het vrouwenteam. Speelde ongeveer 47 jaar deze sport, kan tellen.
In de werking van de sporthal heeft Jenny steeds professionele betrokkenheid getoond en ze onderhield goede contacten met de gemeentelijke overheid zodat onze sporthal gezien mocht worden.
De praktische uitwerking van de eetdag van de Witte Zaal neemt zij jaarlijks, samen met haar man Francis, voor een groot deel in handen.
Jenny verloor op jonge leeftijd haar mama en later ook haar papa. Ze groeide op in het gezin van haar broer Paul. De laatste jaren heeft ze te veel familieleden verloren. Hieronder leed ze enorm.
Ondertussen is ze al oma geworden. En nu, met haar pensioen, komt er een zee van tijd vrij. Hopelijk mogen zij en haar man Francis nog veel jaren genieten van elkaar, hun gezin en alles wat hun dierbaar is.
Bedankt, Jenny! Groeten, Jaak
En Jenny haar huidige/laatste schoolhoofd/directrice Annette Palmers als laatste aan 't woord..
Hier staan we dan op een schakelmoment in het leven van juf Jenny, maar ook voor onze school.
Zij was de drijvende kracht achter de sportactiviteiten. Niet alleen tijdens de klasuren, maar ook daar buiten organiseerde zij allerhande sportactiviteiten. Ik denk daarbij aan de badmintontornooien, de swimmathon, de veldloop, de voetbalnamiddag, de opwarmingsoefeningen bij dikke truiendag, en zoveel meer.
Juf Jenny was echt bezig met haar vak, met haar school. Juf Jenny was bij iedereen bekend als de turnjuf in Bolderberg. Maar zelf is juf Jenny ook heel sportief, zij heeft vooral veel volleybal gespeeld, zij tennist, wandelt en fietst ook heel graag.
We zijn altijd heel blij geweest met jou in ons team. We konden altijd op je rekenen. Je was een vast waarde in onze school. Je was altijd superenthousiast bij alles wat je ondernam in de school en wist de collega’s warm te krijgen voor allerhande projecten die je op touw zette.
We vinden het heel spijtig dat je nu op pensioen gaat, maar we zijn heel blij dat je een topjuf bent geweest in ons team. Maar we wensen je ook het allerbeste toe. Geniet van je vrije tijd, van de wandelingen die je samen met Francis kan maken en geniet vooral van de quality-time met Alix je kleindochtertje en met je tweede kleinkind dat op komst is.
Ik zou zeggen vanuit het diepst van ons hart, geniet van je vrije tijd, geniet van het leven en spring op tijd en stond even binnen hier op jou school.
We wensen je alle goeds toe.
VANWEGE DE GANSE VRIJE BASISSCHOOL BOLDERBERG
Evenementen
